رواية كامله بقلم شيماء فرج

موافق على قرارك ياميادة لكن مش عاوز ازعلك تانى
ميادة ايه اللى انت مش موافق عليه انى احتفظ بإبنى انت مش عاوز منى اطفال
اسر ايه ياحبيبى معقولة تفكرى كده انا خاېف على احساسك لو خسرتى كليتك اللى هى حلم حياتك
ميادة انامش خاېفة على حاجة غير ابنى ولو على الكليه ححول كليه نظرى انتساب واروح على الامتحانات حيكون وقتها الحمل ثابت ان شاء الله
اسر طيب ياحبيبتى ولو لاقدر الله والبيبى محصلش فى نصيب تبقى خسرتى حلمك
ميادة يكفينى انى قدام نفسى عملت كل اللى اقدر عليه علشان احافظ عليه
اسر طيب انا حبعتلك مامتك وحكلم باباكى اقعدوا مع بعض القرار ده مش قرارك لوحدك ماتنسيش ان ده كان حلمهم هما كمان انك تكونى مهندسة
ميادة براحتك لكن انامش حرجع فى كلامى
اسر بمداعبة مش ملاحظة ياميمو ان دماغك بقت ناشفة اوى
ضحكت مياده وضحك اسر اللى كان طاير من الفرحه ان حبيبته ومراته ضحت بكل حاجة حتى حياتها علشان طفل لسه ماشفتهوش وانها كل يوم بتثبتله انها عكس امه اللى اختارت نفسها وحياتها وفضلتهم عليه
نزل اسر لتوحة وبلغها كلام الدكتور وان فى ممرضة حتوصل بعد شويه حتكون مقيمة معاهم وطلب منها تجهيز غداء لميادة واتكلم مع ام ميادة فى قرار بنتها وانه حيبعت يجيب والد ميادة علشان يعرف رأيه لكن اللى ادهش اسر ان ام ميادة كان رايها زى بنتها
اسر يعنى انتى ياماما مش زعلانة انها حتضيع كليتها
الام لا ياابنى
وازعل ليه كل حاجة تتعوض الا الضنا ده ظافر طفل بالدنيا ومافيها
اسر يعنى انتى لو فى نفس مكانها حتعملى كده
الام اقولك على حاجة يااسر حتى ميادة ماتعرفهاش
اسر قولى ياماما
الام زمان كنت فى نفس موقف ميادة وحملت فيها وانا لسه فى تانيه كليه علوم وكان برده حلمى انى اكون كيميائيه كبيره واعمل ابحاث وكنت متفوقة جدا لكن بعد الحمل كنت تعبانة ومقدرتش اروح الامتحانات وبعد ماخلفت ميادة ادتها كل وقتى ونسيت الكليه وماكملتش كمان خالص ايه رايك بقى ياسيدى
اسر يعنى بنتك وارثه منك ياامى الټضحيه دى انتوا بجد ناس مافيش زيكم وانا كنت حخسر كتير لو مااتجوزتش ميادة
توحة ربنا يسعدكم ياابنى وتشوفوا ابنكم او بنتكم بخير وبصحة
ام ميادة اللهم امين
رحمة طلعت لميادة ومعاها الغدا وبعدها طلع اسر وتوحه وام ميادة لكن لقوا ميادة مش بتاكل
اسر ايه ده انتى مش بتاكلى ليه
ميادة مليش نفس خالص مش عاوزه اكل كده
الام اومال عاوزه تاكلى ايه ياحبيبتى
ميادة عاوزه اكل حاجة مالحه اوى لكن الاكل ده مالوش طعم
ضحكت امها وتوحه لكن اسر مش فاهم حاجة
اسر انتوا بتضحكوا على ايه شوفى يا توحه اللى هى عاوزه وهاتيه بسرعه
توحه بضحك عاوزه جبنه قديمه او فسيخ او رنجه تعرف تجيبلها
اسر انتى بتهزرى مش كده وانا اجيبهم منين دول اتصرفوا انتوا
الام لا سيبوها كده علشان النونو يطلع فى ضهره رنجايه
مياده حلو اوى حتفضلى تتريقى عليا كده يا ماما حتى انتى يا ماما توحه
اسر انا نفسى افهم هما بيضحكوا على ايه
توحه اصل دى طلبات الحوامل ياحبيبى ولسه بقى الوحم شوف الست مياده حتتوحم على ايه
اسر اللى تأمر بيه حجيبه حتى لو لبن العصفور
مياده اه يا اسر كان نفسى اشوفه
الام هو ايه ده يابت
مياده بدلع لبن العصفور يا ماما
توحه وامها واسر انفجروا فى الضحك ومياده ضحكت على ضحكهم لكن قطع عليهم الضحك وصول الحاج محمد ابو مياده بعد ما وصلته رحمه للغرفه 
الاب ده ايه الضحك ده كله خير ضحكونى معاكم
الام بنتك عاوزه لبن العصفور وبتقول لجوزها يجيبوا
الاب بهزار يعينى عليك يا اسر والله ياابنى صعبان عليا ده بنتى حتجننك
توحه ليه تجننوا هو اقل منها يجيبلها اللى هى عوزاه دى حبيبته وام ابنه
مياده ويمكن تكون بنته
توحه لا ياحبيبتى مدمتى طلبتى حاجه

________________________________________
مملحه يبقى ولد لو كنتى طلبتى حلويات كانت يبقى بنت
اسر اهى توحه عملتلك سونار قبل الدكتور ما يعرف نوع الجنين
الاب اللى يجيبه ربنا كله كويس
الام ونعمه بالله لكن هى معاها حق واحنا زمان اهالينا كان عندهم سونار
اسر يعنى كلام توحه ده ممكن يكون حقيقى
الام ايوه ياحبيبى طول عمرنا نعرف كده والله اعلم برده
الاب المهم هى لازم تاكل اكل صحى مش اللى بتقوله ده
اسر ايوه صح يا عمى انا بعت اجيب العلاج ودى يا توحه ورقه النظام الغذائى
اخدت مياده الورقه من اسر قريتها
مياده ايه كل الاكل ده انا كده لحد ما اولد حكون بقيت فيل
اسر وانتى مالك فيل فيل عجبانى برده
الاب احم احم احنا لسه هنا انا بقول ننزل احنا يا ام مياده ونسيبهم
ضحك الجميع وقضوا وقت جميل واسر كان بيأكل مياده لحد ما خلصت الاكل كله وهى مش حاسه من الكلام والفرحه
فى الوقت ده كانت وصلت الممرضه واسمها ايمان ومعاها معداتها وادواتها الطبيه وشنطه فيها لبسها لان ايمان حتقيم مع مياده
دخلت لغرفه مياده وسلمت عليها ايمان كانت بنت مهذبه ومرحه تقبلتها مياده من اول لحظه اتعرفوا على بعض وقامت ايمان بمهمتها وفحصت ضغط مياده وحرارتها ووزنها وايدتهم علشان حتبلغهم للدكتور يوميا وادت لمياده العلاج وحقنه التثبيت
مياده تعرفى انى بخاف من الحقن جدا لكن ايدك خفيفه اوى بجد تسلم ايدك
ايمان تسلمى يا هانم
مياده لا انا مش بحب الكلمه دى انا اسمى مياده
ايمان مش حينفع طيب انا حقولك يامدام
مياده حتقوليلى مياده وبس
كان واقف بره وسامع كلامهم اسر اللى استأذن بالدخول
اسر اسمعى كلا مها يا انسه ايمان هى كده حترتاح اكتر
ايمان بخجل اصل ياافندم
قطع كلامها اسر ينفع مافيش مشكله
ايمان حاضر ياافندم
مياده بفرحه ايوه كده يعنى كان لازم اسر هو اللى يقول
ابتسمت ايمان وماعرفتش ترد تقولها ايه
اسر انتى بتشتغلى فى المستشفى ولا مع الدكتور نادر فى العياده
ايمان فى المستشفى ياافندم
اسر ماشى يا إيمان وشكرا على موافقتك الاقامه مع مياده وياريت تعتبرى البيت بيتك وانا بلغتهم يحضرولك غرفه خاصه ليكى
ايمان شكرا ياافندم بس بعد اذن حضرتك ياريت تكون قريبه من المدام ولو ممكن توصلى بينى وبينها إنتركم وحتى جرس علشان لو احتاجتنى فى اى وقت بالليل
اسر ماتقلقيش حتلاقى كل اللى انتى عوزاه وعموما كل الغرف هنا فيها إنتركم وتوحه حتديكى ارقام غرفه مياده والمطبخ علشان لو احتاجتى حاجه
ايمان كتر خير حضرتك وشكرا مره تانيه
خرج اسر وساب ايمان ومياده اللى اتصاحبوا جدا وده كان مفرح مياده علشان قاعدتها مطوله فى السرير
وبالليل بعد ايمان اعطت مياده العلاج استأذنت منها وراحت لغرفتها اللى ورتهالها توحه دخلت وقفلت على نفسها وبدأت تخرج لبسها من الشنطه وترصه فى الدولاب ايمان كانت مبهوره بالغرفه ولقت ان الغرفه فيها تواليت خاص فدخلت اخدت شاور وقررت تنام
اما عند مياده فبعد ما سابتها ايمان مسكت تليفونها وكلمت اسر علشان ييجى عندها
اسر ايه ياحبيبتى فيكى حاجه 
مياده لا اطمن انا بس عوزاك تيجى انت فين
اسر انا فى المكتب تحت بس مستنى ايمان تمشى من عندك علشان ماحرجهاش بوجودى
مياده ماشى ياحبيبى عموما هى دخلت غرفتها خلاص
اسر وانا طالع حالا
قفل التليفون وفى ثوانى كان بيفتح الباب