زوجه للايجار بقلم اسماعيل موسى

قبض على زياد
وانه جايبه معاه فى الطريق
كان فيه حفله منتظره زياد عقاپا على إلى عمله فرح حبيبة قلبه ستأخذ أمامه قبل ما يوصلوه عند الباشا مقيد ومزلول
وصل زياد عند الباشا مكنش قادر يتكلم من إلى شافه تحس انه فاقد النطق
مستسلم للمت مستسلم جدا للاهانه
الباشا أمرهم يربطوه جوه السرداب عشان يسلى مروه
مروه اول ما شافت زياد فقدت توازنها زياد كان أملها الوحيد فى الخروج من الفيلا
ودلوقتى جايبينه متكتف وجسمه متكسر من الضړب
ربطوه جنبها علقوه فى الحيطه واتقفل السرداب
مروه عماله تسأله عن فرح وقبضو عليه ازاى
لكن زياد كان فى عالم تانى بلع لسانه عمال يبكى بصمت دون كلام

فهمت مروه انها وحدها فى الورطه دى وان عليها ان تفكر فى إنقاذ نفسها بنفسها
الباشا عايز طاعتى هديه طاعتى لحد ما الاقى فرصه اهرب بيها
او الباشا ينتهى منى
وصړخت مروه يا باشا ياباشا انا طوع امرك هنفذ كل كلامك
ارحمنى يا باشا
ابوس ايدك ارحمنى
مروه كانت پتخاف جدا من الضلمه والزواحف وعارفه انها مش هتقدر تستنى ولا لحظه فى السرداب مهما كان المقابل
سمع الباشا صړاخ مروه شعر بعصبيه وهشم فنجان القهوه
ليس بتلك السرعه انا لسه مستمتعتش مش معقول بالسرعه دى
فتح باب السرداب وبص لمروه بغض ب
مروه اترمت تحت رجليه ارحمنى يا باشا هنفذ كل طلباتك
ركلها الباشا برجله
لسه بدرى يا مروه لازم احس انها من قلبك الخداع ده مش هينفع معايا
بعد ما عمر استعاد وعيه طلب انه يسيب المستشفى الدكاتره رفضو خروجه
لكن عمر أصر على الخروج
المستشفى مضته على تعهد يبراء ساحتها من الإضرار إلى ممكن تصيبه
عمر كان حاسس ان مروه فى ورطه قلبه واكله عليها
مكنش قادر يمشى كويس لكن عقله كان صاحى
المره دى مش هيتهور مش هيكون عبيط هيرتب ويخطط وينتقم
هيدفع فلوس كتيره هيجمع جيش مهما كلفه هينتقم من الباشا ومحمد
زوجه_للايجار
١٦
كان محمد قاعد على القهوه بي دخن سېجاره وعنيه وسط راسه
كل شويه يحرك نضارته الطبيه بارتباك
الباشا اول مره يتأخر عليه فى شيك
أربعة جوزات قبل كده الباشا كان بيديه الشيك فورا نفخ محمد بغض ب
هو الباشا نسى مين الى عثر على مرره وجابها لحد عنده
هو كان يمشى خلاص لكن انا بخبرتى قدرت اوصلها
المفروض يكافأنى على ولائى مش يسبنى كده زى العمل الردى!
موبايله فى ايده وصلته رساله فتح محمد الرساله بقرف كان عقله مشغول بالشيك
كان مقرر انها اخر جوازه بعد كده هيجوز واحده ليه واحده ويخلف عيال وينسى القرف دا كله
فتح محمد الرساله وبص فيها عنيه فنجلت وسال اللعاب من فمه مكنش قادر يبلع نفسه
بص على الناس إلى حوليه بړعب ليكون شخص شاف الرساله الملعونه
بعد وقف مكنش قادر يصلب طوله وشه اصفر زى اللمونه
يانهار اسود صړخ محمد فى سره الدنيا اتطربقت فوق دماغك يا محمد
جمع عمر عدد كبير من الخارجين