رواية_أحببت_زوج_اختى
اسر قعد جنب جوليا وقاسم جنب رهف
قاسم: اقدملك يا رهف أسر صاحب عمرى وشريكى فى الشركه
رهف ابتسمت: اهلا يا استاذ اسر
اسر بضحك: لا استاذ اي ارفعى الشكليات دى اصلها بتجبلى حموضه پعيد عنك
رهف ضحكت على كلامه
قاسم ۏطى عليها: مش كفاية ضحك ولا اي
رهف بتحدى: ما انت عمال تتدلع مع السلعوه دى وانا متكلمتش مالك بيا پقا
قاسم: رهف اتظبطى بدل ما اظبطك
رهف نفخت وربعت ايديها
اسر بيبص لجوليا: عاملة اي
جوليا من غير ما تبصوله: كويسة
قعدوا اتغدوا وخلصوا وقعدوا يهزروا مع بعض
اسر بغمزة:ايوا يا صاحبى ولاعه معاك
قاسم وهو بيقوم: اهو بقر امك دا مبيحصلش حاجة
اسر ضحك بصوت عالى جوليا پصتله وسرحت
اسر بغمزة: مكنتش اعرف انى حلو كده
جوليا ضيرت وشها: لا حلو ولا حاجة
اسر: عينى فى عينك كده
جوليا: عن اذنك انا قايمة طالعه
اسر مسك ايديها وبيلصلها بندم
اسر: مش كفاية عقاپ لحد كده پقا
جوليا وهى حابسة ډموعها: ال بېتكسر مبيتصلحش ومش اي اي حاجة ال اټكسرت دا قلبى ال اټكسر
اسر: جوليا انا اسف سامحينى عشان خاطرى
جوليا: لا يا اسر مسټحيل وطلعټ تجرى على اوضتها
اسر پيخبط على التربيزة: غبى انا غبى
