عشقت كبريائى

مش هتتكرر 
فهد بصلها بغيظ وطلع يجرى ركب عربيته ومشى يدور علي مليكه بس ملقهاش قعد يسب ويلعن فى الحظ اللى انقذها منه وقال هتروحى منى فين هجيبك يعنى هجيبك وهدفعك تمن القلم ده غالى اوى 
فى بيت عبدالرحمن 
وصلت مليكه وهى مڼهاره ودموعها على خدها ودخلت الشقه وكانت فايزه قعده بتقراه فى المصحف 
فايزه اول ماشافت مليكه كده صدقت بالله العظيم وقفلت المصحف وقالت مالك يا مليكه 
مليكه مسحت دموعها وقالت مفيش 
فايزه ازاى مفيش وانتى بالمنظر ده 
مليكه حكت لامها اللى حصل فى المطعم وكانت بتحكى وهى بټعيط 
فايزه اهدى يا حبيبتى حصل خير 
مليكه انتى شيفانى غلطانه يا ماما 
فايزه لا يا بنتى عين العقل اللى عملتيه وانا فخوره بيكى 
مليكه كنت ما صدقت ان لاقيت شغل منه لله حسبى الله ونعمه الوكيل فيه 
فايزه ربنا عنده الخير كله وملكيش نصيب فى الشغل ده احمدى ربنا فى الضراء قبل السراء وخليكى فاكره الايه اللى بتقول بسم الله الرحمن الرحيم ان مع العسر يسرا ان مع العسر يسرا صدق الله العظيم يعنى ان شاءالله فرجه قريب 
مليكه ونعمه بالله يا ماما الحمدالله فى السراء والضراء
فايزه ربنا يبارك ليا فيكى وفى اخواتك البنات قومى يا حبيبتى غيرى ونامى شويه لحد ما يجو اخواتك البنات 
مليكه مش محتاجانى اساعدك فى اى حاجه 
فايزه لا يا بنتى انشالله ربنا يخليكى انا خلصت كل اللى ورايا وكنت بقراه فى المصحف لحد ما تتجمعو
مليكه ماشى يا ماما عن اذنك 
ودخلت اوضتها غيرت هدومها وافتكرت اللى حصل وقعدت تحسبن ربنا فيه 
فى فيلا فريد المنشاوى 
وصل فهد وهو على اخره ودخل الفيلا من غير ما ينطق ولا كلمه 
سهير طب عبر الناس القعدين وقول اى حاجه 
فهد وهو بيدوس على اسنانه ماما معلش سبينى دلوقتى 
سهير ايه قلة الادب دى ما تتكلم عدل معايه ورد شبه الناس 
فهد ماما انا جاى على اخره ومش مستحمل اى كلمه أبوس ايدك بلاش تفتحى معايه اى حوارات دلوقتى 
وسبها وطلع على اوضه 
فايزه راحت فتحت اوضت المكتب ودخلت لفريد وقالت بعصبيه بص ابنك بيعملنى ازاى 
فريد يا سوسو يا حبيبتى سبيه على راحته مش عيل صغير هو علشان تتحكمى فيه ده راجل طول بعرض
سهير يعنى انا دلوقتى اللى طلعت غلطانه 
فريد لا يا ستى انا اللى غلطان مبسوطه كده 
سهير ما انا عارفه مش هاخد لا حق ولا باطل معاكم دى بقت عيشه تقرف 
وخرجت من المكتب وطلعت اوضتها 
فى اوضت فهد
كان متعصب ومسك تليفونه واتصل على باسم 
باسم ايوه يا فهد خير 
فهد باسم هبعتلك صورت بنت على الواتس عايزك تنزل عند الموقف بتاع التاكسى وتوريها لسوقين لحد ما يتعرفوه عليها واللى هيعرفها اسألو وصلها فين بالظبط وهات ليا العنوان 
باسم ليه ده كله سړقت منك حاجه 
فهد باسم انجز مش عايز لت فى الكلام كتير 
باسم حاضر يا فهد 
وقفل فهد مع باسم وبعت ليه الصوره 
فهد ضحك ضحكت شړ وقال مفكرانى مش هعرف اوصلك ده انا فهد المنشاوى لو مكنتش ادفعك تمن القلم ده غالى اوى مبقاش انا ورجع راسه لواره وافتكر وصل للصوره ازاى 
فلاش بااااك 
بعد ما دور فهد على مليكه وملاقهاش 
اتعصب وقعد يخبط على التريكسون 
بتاع العربيه وحط راسه عليه وافتكر الكاميره اللى فى المطعم شغل العربيه ورجع تانى المطعم ودخل فى اوضت الكاميرات وطلب من اللى قاعد يرجع الصور لواره لحد ما وصل لصورة مليكه قال 
وبعدين طلع التليفون وصور صورتها وخرج من المطعم وراح على الفيلا 
باااااك 
فهد ضحك وقال الواحد يقوم ياخد شاور وينزل يلحق الليل من اوله 
سهير خرجت من الاوضه وقالت رايح فين 
فهد غمض عنيه علشان يهدى شويه وقال خارج 
سهير عايزاك فى موضوع 
فهد لما ارجع يا ماما 
سهير ماانت بتخرج من المكان اللى بتبقى فيه على الشركه وترجع من الشركه تغير هدومك وتنزل تانى للمكان اللى بتروحه هكلمك امته انا 
فهد خلاص يا ماما لما ارجع من الشركه بكره نبقى نقعد مع بعض 
سهير ماشى يا فهد بس اعمل حسابك تيجى من الشغل بدرى شويه 
فهد ماشى ممكن امشى بقى 
سهير امشى يا اخويه محسسنى انك هتتأخر على الديوان 
فهد بصلها بغيظ وخرج من الفيلا وركب عربيته وراح على مكان كل يوم الشقه اللى بيعمل فيها المحرمات 
فى بيت عبدالرحمن 
وصلت مى وفتحت باب الشقه ودخلت 
وقالت 
مى السلام عليكم يا قوم 
فايزه وعليكم السلام 
مى هو لسه محدش جه من البنات ولا ايه 
فايزه مليكه فى اوضتها ومها ما انتى عارفه انها هتتغدى مع محمد 
مى طب انا جعانه عملتى الاكل 
فايزه خشى غيرى هدومك ونادى اختك على ما احضر الاكل 
مى اشطه يا ام مليكه ودخلت اوضتها غيرت هدومها وراحت خبطت على باب اوضت مليكه 
مليكه نعم يا اوزعه 
مى عاااا متقوليش يا اوزعه وحوشى انتى طولك ما انتى برضه مش طويله 
مليكه بس برضه مش اوزعه طولى معقول 
مى اوزعه اوزعه بس مزه ونص شباب مصر بتجرى ورايا 
مليكه هههههه تلاقيكى مسجله خطړ 
مى يا غلسه 
مليكه اخلصى عايزه ايه 
مى يلا علشان ناكل 
مليكه طيب روحى يا اوزعه وانا جايه وراكى 
مى عااااا والله لاقول لماما عليكى ومشيت وهى مټعصبه 
مليكه ههههههههه مجنونه 
ودخلت اوضتها وقفلت المصحف وشالته مكانه وخرجت من اوضتها 
فايزه مزعله اختك ليه يا مليكه 
مليكه ما انتى عارفه يا ماما بحب اشوف جنونتها 
مى ليه حد قلك ان انا جايه من مستشفى المجانين 
مليكه لا بس لو دخلتيها مش بعيد تجننى الدكاتره نفسهم 
مى شايفه يا ماما 
فايزه هتفضلو كده لامته مش بتكبرو خالص وبعدين كلو وانتو ساكتين 
مى حاضر امامى 
مليكه ههههههههه
عند

محمد ومها 
محمد ميمو 
مها نعم 
محمد كنت بقول يعنى انا ممكن اساعدك فى الجهاز ونشوف ايه اللى ناقص واجيبوه انا 
مها ايه اللى انت بتقوله ده يا محمد 
محمد فيها ايه يا حبيبتى مش احنا واحد 
مها لا يا محمد مش هنشحت علشان اتجوز ولو عايز تصبر معايه اصبر ولو مش عايز يبقى كل واحد مننا فى طريق 
محمد ايه اللى انتى بتقوليه ده يا مها انا كان قصدى نساعد بعض مش اشحتك ولا حاجه وانا لسه من شويه قايل ليكى ان انا مستعد استناكى العمر كله علشان بعشقك من اول نظره ومكنش ليه داعى تقولى الكلام اللى قولتيه ده 
مها بص يا ابن الناس انا بحبك وبعشقك كمان بس احنا مضحكناش عليك لما جيت وخطبتينى وعرفناك ان انا لسه مش جاهزه وان الظروف مش اوى معانا وانت وفقت على الكلام ده بس شيفاك بقيت مستعجل فلو هتفضل كده يبقى روح شوف واحده تكون جهزه اتجوزها علطول وقامت وقفت 
محمد شدها من ايديها وقعدها وقال يا بنتى انا والله ما قصدى حاجه وحقك عليا يا ستى متزعليش ووعد منى مش هفتح الموضوع ده تانى يا عبيطه انا بحبك ومقدرش اعيش يوم واحد من غير ما اشوف العيون الجميله ومد ايده ومسح دمعه نزله من عنيها وقال العيون دى مش عايز اشوفها زعلانه ابدآ لا اشوف فيها دموع طب توت توت يارب اموت لو مضحكتيش 
مها بعد الشړ عليك 
محمد خلاص بقى اضحكى 
مها خلاص ماشى بس علشان خاطرى متفتحش الموضوع ده تانى 
محمد ما قولنا خلاص متخليش العرق الصعيدى يطلع 
مها هههههه لا وعلى ايه خليه مكانه 
محمد ايوه كده عسل يا ناس وهى بتضحك كده 
مها طب يلا بينا علشان منتأخرش 
محمد يلا وحط الحساب على الطربيزه وخرجو الاتنين من المطعم وقف تاكسى وركبوه وروحو
فى شقة فهد 
فهد بقولك ايه فكك من الجو القديم ده 
سحر استغربت وقالت خير يا باشا 
سحر بس احنا معملناش حاجه يا باشا 
فهد مره تانيه اصل انا دماغى مشغوله شويه 
حر فهد باشا ممكن اسألك سؤال
فهد وهو بينفخ الدخان امممم
سحر هى مين مروه دى طول ماانت معايه بتكلمنى على اساس ان انا مروه 
فهد غمض عنيه واخد نفس وقال من بين سنانه متسأليش فى اللى ملكيش فيه 
سحر خاڤت وقالت ح ح حاضر 
فهد سحر 
سحر ا ا ايوه يا باشا 
فهد خدى فلوسك 
سحر راحت اخدتهم من ايده وقالت من يد ما نعدمها يا باشا هستنى تليفون حضرتك 
فهد شاور بأيده بمعنى امشى 
سحر خرجت من الاوضه وبعد كده من الشقه خالص 
ومسك ازازة البرفان بتعته وحدفها على المرايا واتكسرت المرايا وبقت حتت صغيره فى الارض 
وفى الوقت ده رن تليفونه 
راح بص فيه ولاقه رقم باسم 
فهد ها عملت ايه يا باسم 
باسم الكل معرفش صورتها غير واحد بس اللى هو وصلها للبيت
فهد يعنى وصلت لعنونها 
باسم اه وهبعته ليك دلوقتى 
فهد ماشى وقفل مع باسم وانتظر الرساله وجت الرساله وفتحها فهد وبص على العنوان وضحك ضحكت شړ ورمى التليفون على السرير ودخل اخد شاور وخرج لبس هدومه وسرح شعره ونزل من الشقه ركب عربيته وراح للفيلا
فى بيت عبد الرحمن 
وصلت مها ورنت الجرس وفتحت ليهم مليكه 
محمد اذيك يا مليكه عامله ايه 
مليكه الحمدالله تعال ادخل
محمد لا الوقت متأخر يدوب اروح البيت اختك معاكى وكل تمام سلام بقى 
مليكه هههههه سلام 
ومشى محمد ودخلت مها 
فايزه كده برضه يا مها كل ده تأخير 
مها انا اسفه يا ماما بس والله الدنيا زحمه اوى 
فايزه ممسكتيش ليه فى خطيبك كان دخل شرب حاجه 
مليكه مرضاش 
مها امال فين مى 
فايزه فى اوضتها مسكه تليفونها وقعده على الزفت النت 
مى مين جايب فى سرتى 
مها وانتى مين علشان نجيب فى سيرتك 
مى انا الدكتوره مى عبدالرحمن 
مها ياسلاااااااام 
مى يا عبد السلام 
مليكه انا خاېفه للارض تقع بينا من كتر نفخت اختك الكدابه دى هههههههه
مى هه خفه منك ليها طب بصو بقى انا عايزه اطلب منكم طلب 
مليكه خير 
مى مستعدين تسمعه الطلب 
مها اخلصى 
مى عايزه 500 جنيه 
مها ومليكه بصو لبعض وبعدين بصو لمى وقالو كااااام 
مى 500 ماهو انا لازم اروح حفلة حماقى بكره انا اموت لو جه هنا ومشى من غير ما اشوفه 
فايزه حدفتها بالشبشب وقالت انتى يا بت معندكيش ډم لسه الصبح قايله ليكى معيش حق العلاج بتاعى تقولى 500 جنيه علشان حفلة حماقى 
مى الله ما هو كل الشله ريحه الحفله اشمعنا انا بقى 
مليكه يا حبيبتى لو احنا معانا ال جنيه دول الاوله نجيب بيهم علاج لماما وبعدين هما الشله دول معاهم حق التذكره ربنا يزيدهم من عنده لكن احنا ناس على قدنا احمدى ربنا ان احنا عندنا مكان حمينا من نومت الشارع ولاقين اللبس اللى نستر نفسنا بى ولاقين اللقمه اللى بناكلها احنا احسن من غيرنا بكتير والله 
فايزه قامت من مكانها ومسكت شعر مى ولسه هتضربها 
مليكه ومها خلصوها من ايديها 
مليكه خلاص يا ماما اهدى بس 
فايزه معندكيش ډم بنقولك مفيش مفيش ايه نروح نشتغل كلنا علشان نصرف على حضرتك هى دى عشتنا لو مش عجباكى روحى دورى على شغل واصرفى على نفسك 
مى ودرستى اعمل فيها ايه 
فايزه مش اول واحده ولا اخر واحده تشتغل وهى بتدرس 
مليكه لا يا ماما خليها هى فى درستها وانا هنزل تانى بكره ادور على شغل تانى 
فايزه وانتى هتقدرى على ايه ولا ايه على مصاريف علاجى ولا مصاريف جهاز اختك ولا مصاريف الهانم على درستها ولبسها 
مليكه يا ماما ربنا كريم ان شاءالله هيقدرنى على كله 
مى هبطت برجليها

فى الارض ودخلت على اوضتها 
مليكه يا ماما براحه عليها مى لسه برضه صغيره وطايشه ومسيرها هتعقل 
فايزه انا تعبت منها مش بتراعى ظروفنا وبتبص على عيشت غيرها وانا خاېفه عليها من طمعها تعمل حاجه غلط 
مها لا يا ماما انتى مربيانا احسن تربيه والكل بيحلف بينا وبتربيتك لينا 
ومهما يحصل مستحيل نعمل حاجه غلط 
مليكه هى مش محتاجه غير حاجه واحده تدعى ليها بالهدايه مش اكتر من كده 
فايزه ربنا يهديها ويحميكم ويحرسكم من كل شړ 
مليكه ومها اللهم امين 
مها هخش اشوفها 
مليكه وانا هخش انام تصبحو على خير 
فايزه ومها وانتى من اهله 
ودخلت مليكه على اوضتها ودخلت مها لمى 
فى اوضت مى 
كانت مى نايمه على السرير وبتعيط 
مها لالالا اوزعتى بټعيط مقدرش على كده 
مى لو سمحتى يا مها اطلعى وسبينى لوحدى 
مها لا مقدرش اسيبك يا اوزعه 
مى قامت قعدت على السرير وقالت بدموع انا تعبت من الفقر ده بقى كل الشله بيلبسو احلى لبس ومعاهم عربيات وعيشين احلى عيشه وانا الوحيده اللى شحاته فى وسطهم 
مها يا مى احمدى ربنا على العيشه وبلاش تتبطرى على العيشه دى علشان متزلش النعمه مننا 
مى هههه نعمه فين النعمه دى ده احنا بنقضى بقيت يومنا نوم علشان منحسش بالجوع 
مها بس كفايه الستر وان مفيش حد بيطلبنا بفلوس دى اكبر نعمه انتى عارفه اصحابك دول اكترهم اهليهم عليهم فلوس بالهبل وكل شويه حد يطالبهم بفلوسهم وهما ولا هنا 
مى ياسلااااااام 
مها اه وربنا اكترهم فى بطونهم فلوس واخدنها مش من حقهم يبقى احنا نحمد ربنا على العيشه وعلى راحة البال 
مى 
مها خلاص بقى يا ميزو 
مى برضه ھموت لو مشفتش حماقى 
مها امممم هى امته الحفله 
مى بكره بليل 
مها خلاص سبيها عليا هخليكى تشوفيه وتكلميه كمان 
مى بفرحه بجد يا ميمو ازاى 
مها ههههه لا خليها مفاجئه نامى بس دلوقتى واحلمى بي 
مى شكلك هتسوحينى 
مها عيب عليكى تصبحى على خير 
مى وانتى من اهله 
وخرجت مها على اوضتها ونامت مى تحلم بمقبلت حماقى 
اشرقت شمس صباح يوم جديد فى سماء الاسكندريه بنورها الساطع 
لتبدء مليكه بفتح عيونها افتكرت جولت كل يوم تدور على شغل وقالت
مليكه يارب افرجها من عندك ووفقنى الاقى شغل انهارده 
مليكه صباح الخير 
الكل صباح النور 
مليكه بصت لمى وقالت صحيه بدرى يعنى 
مى اه اصل انهارده يوم مش عادى انهارده هشوف ح
مها قطعتها وقالت هتشوف حنان صحبتنا 
مليكه اه ماشى 
فايزه لابسه وهتنزلى تدورى على شغل برضه 
مليكه اه يا ماما دعواتك بس معايا 
فايزه ربنا معاكى يا بنتى ويوقف ليكى ولاد الحلال 
وفى الوقت ده سمعو خبط على الباب 
قامت مليكه تجرى وفتحت الباب وقالت خير فى ايه 
الظابط احنا جاين نخرجكم من الشقه علشان صحبها عايزه 
فايزه ازاى ده عم عبده راجل طيب وعمره ما يعمل كده 
الظابط بس اللى مقدم فيكم مش اسمه عبده 
مليكه امال مين 
الظابط اسمه فهد فريد المنشاوى 
مليكه الاسم ده مش غريب عليا 
مليكه ا ا انت ازاى بس الشقه دى مش ملكك انت دى ملك عم عبده 
الظابط حاضر يا باشا وبص للعساكر وقال ارمى الكراكيب دى فى الشارع 
فايزه وقفت قصاد البنات وقالت اللى هيمد ايديه على بناتى هقطعها ليه احنا هننزل لوحدنا 
مى بدموع وهنروح فين هنام فى الشارع 
مها راحت لفهد وقالت ابوس ايدك ياباشا بلاش تطلعنا من الشقه واللى انت