روايه كامله بقلم ورده محمد

لكن الست تشتغل وتحمل وتولد وتربى وتخلى بالها من بيتها وعيالها وشغلها وفى اخر الليل مطلوب تكون لبسه ومحضره نفسها ليه فى مقابل بس ان هما مايخونوش لا يا مها الست زى الراجل ويمكن اكتر كمان فياريت بلاش كلمة مقصره فى حقه زى ما احنا بنستحملهم هما كمان يستحملونه انا لو بمۏت فيه عمرى ما هسامحو على خيانته ليا 
مها انا معاكى يا حبيبتى فى كلامك ده وعمرى ما بدى مبرر لاى راجل يخون مراته بس لما تكونى لسه متجوزه مش بقالك كام يوم ويخونك يبقى فى سبب كبير يا مليكه 
مليكه ق ق قصدك ايه
مها مليكه هو فهد لمسك اصلا 
مليكه ا ا ايه اللى انتى بتقوليه ده 
مها انا قولت ايه انا بطمن على اختى وانا اكد ليكى ان انتى مخلتهوش يلمسك ولا يجى جمبك اختى وعرفاكى 
مليكه لا يا مها مخلتهوش يلمسنى وكويس ان عملت كده علشان لما اطلق منه ابقى مخسرتش حاجه 
مها لا يا مليكه خسرتى خسرتى قلبك اللى بيتعذب من بعدك عنه خسرتى لحظة السعاده اللى بتعشيها فى حضڼ حبيبك خسرتى فرحتك بكلمة حبيبتى خسرتى الاحساس الحلو مع كل لمسة ايد واكبر خساره ممكن تخسريها هى اول حب اول دقة قلب اول اشتياق اول لمعة عين خسرتى الحب الاول اللى عمرك ما تقدرى تعوضيه مهما تقابلى غيره واللى هو ممكن يكون الفرصه الاولى والاخيره فى الحب فكرى يا مليكه براحتك فى كلامى وسابتها وخرجت من الاوضه
مليكه اترمت على السرير وقعدت ټعيط وتقول يارب انا تعبت اقسم بالله تعبت مش قادر استحمل بعده عنى ولا قادره اسامحه على خيانته ليا قوينى يارب وارشدنى للقرار السليم يارب 
فى الغردقه 
كان باسم وفارس وقفين قصاد العنايه المركزه اللى فيها فهد 
باسم فارس 
فارس ايوه 
باسم انت مش ناوى تقولهم فى البيت اللى حصل لفهد 
فارس مش عارف يا باسم خاېف على بابا لو قولتلهم بابا هيصمم يجى والدكاتره منعته من الحركه نهائى والحركه فيها خطوره عليه 
باسم بلغ امك وقولها متعرفش ابوك حاجه لازم تكون جمب ابنها 
فارس هشوف من امبارح ومروه مش مبطله رن عليا وانا مش عارف ارد عليها واقولها انا فين 
باسم اتعصب لما سمع اسم مروه وقال فهد كنت عايز اقولك حاجه 
فارس قول 
باسم مروه مراتك وفى الوقت ده جه الدكتور وقطع كلام باسم 
الدكتور يا جماعه حاولو بسرعه تتصرفو فى فصيلة ډم المړيض المړيض بيفقد حياته ومش لاقين الفصيله 
فارس ازاى مش لاقينها ازاى مستشفى كبيره كده وميكونش فيها ډم لاى فصيله انا هعمل فيكم شكوى اهمال ده تسيب 
الدكتور اهدا حضرتك بس فصيلة اخوك ندره جدآ وقليل جدآ اللى عنده فصيلة اخوك يعنى ده مش ذنبنا 
باسم والعمل دلوقتى 
الدكتور كل دقيقه بتعدى على المړيض فيها خطوره على حياته كمية الډم اللى فقدها كبيره جدآ والجسم لو معوضنهوش الكميه دى هيفقد قدرته على الحياه 
فارس بعصبيه قعد يخبط بأيده على الحيطه ويقول يعنى ايه اخويه هيروح منى ده مستحيل اقبل بكده 
باسم طب مفيش اى مكان يكون متوفر فيه الفصيله دى 
الدكتور لو كان فيه كنا جبنها ومستنناش الوقت ده كله عن اذنكم هروح اشوف المرضه ومشى الدكتور
باسم طب مفيش حد عندكم فى العيله عنده نفس الفصيله 
فارس للاسف لا 
باسم انا التفكير عندى وقف هنعمل ايه دلوقتى لازم نتصرف ونجيب ډم لفهد بأى طريقه
فارس وانا زيك مش قادر افكر 
باسم يارب حلها من عندك 
فارس صح هى فين مراته من امبارح مشوفتهاش 
باسم ها م م مليكه متعرفش ان فهد عمل حاډثه 
فارس ازاى يعنى محاولتش تتصل بي ولا مره 
باسم فهد ومليكه حصلت ما بنهم مشكله امبارح ومليكه مشيت ومعرفش راحت فين 
فارس هما لحقوا
باسم مش وقته يا فارس نطمن على فهد الاول وبعدين كل شئ يتحل 
فارس يارب يا باسم يقومه بالسلامه 
باسم يارب 
فارس روح استريح شويه يا باسم من امبارح مقعدش ولا اكلت ولا نمت 
باسم ولا هعمل حاجه من دى الا لما فهد يفوق 
فارس لازم كل واحد يريح شويه علشان نقدر نصد على اللى جاى روح نام شويه وانا موجود
باسم مستحيل هبعد واسيب فهد انا موجود ومش ماشى 
فارس دماغك نشفه 
باسم فهد بالنسبه ليا اكتر من اخ يا فارس وياما وقف جمبى بعد مۏت مراتى ومسبنيش ولا لحظه انا لو ينفع كنت اديته عمرى كله ده صاحب عمرى 
فارس فهد بطيبته وحنيته مغرق بيها الكل ربنا يشفى عنه يارب
وقعدو الاتنين على الكرسى اللى قصاد العنايه فى انتظار حل لمشكلة الډم

فى شقة اسر 
كانت مى ومها قعدين مع بعض ومليكه فى اوضتها وفايزه فى المطبخ
وفى الوقت ده رن جرس الباب
مى بتقول مع صوت امها من المطبخ 
افتحى الباب يا مى وبعدين قالت حفظت والله حاضر حاضر 
وقامت فتحت الباب وكان مازن على الباب
مى ايوه

حضرتك 
مازن ايه ده هو القمر ساب السما ونزل هنا ولا ايه 
مى لا والله ودول بيتحدفه منين 
مازن من شجرة التفاح يا جميل 
مى لا